ไทเซขิจิ -มิจิ

อาโอขิซากะ-ชิตะ, ไทเซขิจิ -มิจิ “โจยาโตะ” และ “มิจิ ชิรุเบะ”
(โคมไฟกลางคืน และป้ายหินบอกเส้นทางสู่ไทเซขิจิ ที่เชิงเขาอาโอขิ)

　โจยาโตะ, โคมไฟกลางคืน, นี้ เป็นแสงสว่างที่รำลึก เพื่อตอบแทนหนี้พระคุณในวาระครบรอบ 600 ปีแห่งการดับขันธ์ของผู้ก่อตั้งนิกายของพวกเรา พระนิชิเร็นไดโชนิน โคมไฟถูกสร้างขึ้นในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1881 โดยพระนิปปุโชนิน สังฆราชองค์ที่ 55 แห่งวัดใหญ่
　ตามบันทึก วาระครบรอบ 600 ปีแห่งการดับขันธ์ของผู้ก่อตั้งนิกายของพวกเรา พระนิชิเร็นไดโชนิน ได้จัดขึ้นในปีถัดมา ควบคู่กับวาระครบรอบ 550 ปีแห่งการดับขันธ์ของสังฆราชองค์ที่ 2 พระนิกโคโชนิน และสังฆราชองค์ที่ 3 พระนิชิโมขุโชนิน พิธีรําลึกนี้จัดขึ้นอย่างสง่างามเป็นเวลา 7 วัน ตั้งแต่วันที่ 10 สิงหาคม ตามปฏิทินจันทรคติ โดยมีผู้นับถือฆราวาสจำนวนมากมายเข้าร่วมในพิธี
　รายชื่อผู้ที่มีส่วนร่วมในการสร้างโคมไฟนี้ถูกสลักบนแท่นรองรับ "ผู้ริเริ่มการสร้าง, โคเรมุระ ซัมเป, จากหมู่บ้านอาโอขิ" และ "ผู้บริจาคที่ดิน, ฮิโรเสะ สึเนอุเอมง" ถูกสลักบนแท่นรองรับด้านทิศเหนือ รวมถึง "ช่างก่อสร้างงานหิน, ฮาตาโนะ โซคิจิ, จากชิมมาจิ หมู่บ้านคามิโจ เขตฟูจิ” บนแท่นรองรับอีกด้านหนึ่ง
　ค่าใช้จ่ายทั้งหมดในการสร้างเป็นเงินสนับสนุน ด้วยความศรัทธาอันบริสุทธิ์ โดย ผู้นับถือฆราวาสของวัดใหญ่ไทเซขิจิ รายชื่อทั้งหมด 73 คน และองค์กรฮกเคโค 1 แห่ง ที่ได้ให้การสนับสนุนถูกสลักไว้บนแท่นรองรับด้านทิศใต้และทิศเหนือ
　ในสมัยไทโช รถไฟที่ลากด้วยม้าชื่อฟูจิ คิโด ได้เริ่มวิ่ง ก่อนหน้านั้น วิธีการเดินทางมาจาริกแสวงบุญที่วัดใหญ่ไทเซขิจิ ใช้การเดินเท้าเป็นหลัก และเส้นทางที่ผู้นับถือใช้ขณะมาที่วัด เรียกว่า ไทเซขิจิ -มิจิ หรือเส้นทางสู่ไทเซขิจินั่นเอง
　พื้นที่อาโอขิซากะ-ชิตะเป็นทางแยกที่สำคัญระหว่างทางสู่ไทเซขิจิจากถนนโทไคโด ในอดีต มีสะพานข้ามแม่น้ำอูรุอิ-กาวะ ทางทิศตะวันออกของโคมไฟกลางคืน และ มิจิ ชิรูเบะ, ป้ายหินบอกทาง, ถูกวางไว้ที่เชิงสะพานทั้ง 2 ข้าง
　ตามตํานานที่เล่าขานกันมา ตลอดเส้นทางจากโคมไฟกลางคืนไปยังประตูโซมง แห่งไทเซขิจิเป็นถนนที่ปูด้วยหิน
　ใน ฟุงะขุ เฮียกเค (100 มุมมองของภูเขาไฟฟูจิ) โดยคัตสึชิกะ โฮคุไซ ซึ่งเป็นศิลปินที่มีชื่อเสียงในสมัยเอโดะ มีภาพทิวทัศน์ที่บรรยายว่า "ภูเขาไฟฟูจิ เมื่อมองจากภูเขาแห่งไทเซขิจิ" สันนิษฐานได้ว่า นี่เป็นจุดระหว่างทางจากพื้นที่อาโอขิซากะ-ชิตะ ไปยังประตูโซมง ปัจจุบัน ยังคงมีร่องรอยที่กระจัดกระจายทั่วภูเขาที่ชวนให้พวกเรารำลึกถึงสมัยนั้น
　ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1881 ซึ่งเป็นปีที่สร้างโคมไฟกลางคืนนั้น ป้ายหินบอกทางถูกสร้างขึ้นโดย "ซูซูกิ คิวจิโร, จากหมู่บ้านชิโมโจ" ตรงเชิงโคมไฟ ป้ายหินบอกทางมีข้อความว่า "ซ้ายไปเส้นทางสู่ไทเซขิจิ ขวาไปถนนหมู่บ้านอุมามิซึกะ" เมื่อพิจารณาถึงการมีอยู่ของป้ายหินบอกทางอีก 2 ป้ายที่สร้างขึ้นในสมัยเทมโปในบริเวณนี้ คิดว่าป้ายหินเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นใหม่ในวาระครบรอบ 600 ปีแห่งการดับขันธ์ของผู้ก่อตั้งนิกายของพวกเรา พระนิชิเร็นไดโชนิน ป้ายหินบอกทางเหล่านี้ล้วนเคยมีบทบาทสำคัญในการนำทางผู้นับถือ ทั้งจากใกล้และไกล ไปยังวัดใหญ่ไทเซขิจิ
　ป้ายหินบอกทางตามเส้นทางสู่ไทเซขิจิเหล่านี้ถูกจัดวางไว้ตามจุดต่าง ๆ รอบวัดใหญ่ ด้วยความปรารถนาดีของบรรดาผู้นับถือที่ซื่อสัตย์ อย่างไรก็ตาม ป้ายหินบอกทางส่วนใหญ่สูญหายไป สืบเนื่องจากการก่อสร้างถนนในสมัยโชวะ ปัจจุบันนี้ พวกเรายังคงพบป้ายหินบอกทาง 9 ป้ายในเมืองฟูจิโนมิยะ และ 3 ป้ายอยู่ในบริเวณนี้
　ตรงบริเวณ 200 เมตรจากทางเหนือของโคมไฟกลางคืน มีอนุสาวรีย์หินที่มีคำจารึกไดโมขุ ลายมือของพระนิปปุโชนิน อนุสาวรีย์แห่งนี้ถูกสร้างขึ้นโดย "ฮิโรเสะ โยจุโร" และผู้สนับสนุนอื่น ๆ ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1881 คำแนะนําวิธีการเดินทางไปไทเซขิจิถูกจารึกไว้บนฐานของอนุสาวรีย์ ฉะนั้น อนุสาวรีย์แห่งนี้จึงเคยมีบทบาทเป็นป้ายบอกทางในอดีต เป็นที่ชัดเจนว่าชุดโครงการก่อสร้างนี้ เช่น การสร้างโคมไฟกลางคืน, ป้ายหินบอกทาง และอนุสาวรีย์ที่มีคำจารึกไดโมขุ ล้วนเป็นโครงการที่รำลึก ร่วมกับวาระครบรอบ 600 ปีแห่งการดับขันธ์ของผู้ก่อตั้งนิกายของพวกเรา พระนิชิเร็นไดโชนิน
　จนถึงตอนต้นของสมัยโชวะ ผู้อยู่อาศัยในละแวกใกล้เคียงได้ผลัดกันจุดโคมไฟกลางคืนทุกเย็น ดังนั้น แสงจึงส่องสว่างทุกคืน นอกจากนี้ ยังกล่าวกันว่าครอบครัวฮิโรเสะ ซึ่งอาศัยอยู่ด้านหน้าโคมไฟกลางคืน ได้เปิดแผงน้ำชา และต้อนรับผู้นับถือที่เดินทางไกลมายังไทเซขิจิอย่างอบอุ่น แม้ว่า แต่เดิม โคมไฟกลางคืนตั้งอยู่ริมแม่น้ำ บนฝั่งตรงข้ามของถนนจากที่นี่ แต่เมื่อวันที่ 26 มีนาคม ค. ศ. 2014 โคมไฟถูกย้ายมายังสถานที่ตั้งแห่งใหม่ และได้รับการบูรณะโดยพระนิชิเนียวโชนิน สังฆราชองค์ที่ 68 แห่งวัดใหญ่ของนิกายนิชิเร็นโชชู ด้วยความเข้าใจและความร่วมมือของชาวท้องถิ่น การย้ายดำเนินไป พร้อมกับโครงการขยายถนนโดยเมืองฟูจิโนมิยะ
　โคมไฟกลางคืนไม่ได้เป็นเพียงแสงที่ส่องสว่างเส้นทางสู่วัดใหญ่ไทเซขิจิ สำหรับบรรดาผู้นับถือจากทั่วประเทศญี่ปุ่นเท่านั้น หากยังมีความหมายของ "แสงสว่างที่ถวาย" แด่พระรัตนตรัยอีกด้วย คำจารึกบนด้านหน้าของโคมไฟคือ คำว่า "ด้านหน้าโงะฮนซน" นี่เป็นข้อยืนยันเช่นกันว่า เส้นทางที่นําทางจากโคมไฟกลางคืนสู่วัดใหญ่นั้นได้ถูกใช้เป็น "เส้นทางจาริกแสวงบุญสู่ไทเซขิจิ"
　เป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ที่โคมไฟกลางคืนไม่ได้พังทลายลงมา แต่โคมไฟยังคงรูปลักษณ์ที่โอ่อ่าจนถึงปัจจุบัน แม้จะมีแผ่นดินไหวและภัยพิบัติมากมายในช่วงประวัติศาสตร์ที่ปั่นป่วน หลังการก่อสร้างแล้วเสร็จก็ตาม
　โจยาโตะ, โคมไฟกลางคืน และ มิจิ ชิรุเบะ, ป้ายหินบอกทาง, เป็นมรดกทางประวัติศาสตร์อันล้ำค่าที่ควรสืบทอดต่อไปยังชนรุ่นหลังในอนาคต ไม่เพียงแต่ภายในนิกายนิชิเร็นโชชูเท่านั้น แต่ยังรวมถึงภายในชุมชนท้องถิ่นอีกด้วย
　พวกเราขอแสดงความเคารพอย่างสุดซึ้งต่อบรรพบุรุษที่ยิ่งใหญ่และผู้อยู่อาศัยในปัจจุบันของพื้นที่นี้ ผู้ได้ปกป้องสถานที่ทางประวัติศาสตร์เหล่านี้ของนิกายนิชิเร็นโชชูตลอดระยะเวลาอันยาวนาน

Smart Guide of Taisekiji precinct